Gisteren was ik wat blogjes aan het inhalen en daarbij was ik wat posts aan het doorlezen op de blog van Lisanne die ik al een tijdje volg. (Tip!) Ondanks dat ze een stuk jonger is dan mij is veel van wat ze schrijft herkenbaar voor mij. Ze heeft namelijk fibromyalgie, iets waar ik al sinds mijn twaalfde last van heb. Fibromyalgie is een nare aandoening, het wordt ook wel is weke delen reuma genoemd. Als je dit hebt, heb je dus veel pijn, maar ben je ook vaak heel erg moe en heb je nog tal van andere klachten zoals darmklachten, hoofdpijn, algehele malaise en meer. Een naar iets dus. Gisteren las ik haar blog over haar eerste huisje, waarin ze vertelde dat in veel ruimtes voor haar een zitplekje is gemaakt omdat het niet altijd lukt om lang te staan. Dit zette me aan het denken, veel uitjes en weekendjes weg met Mark hebben de afgelopen jaren in het teken gestaan van mijn fibromyalgie. “Ik moet even zitten schat, ik kan niet meer lopen”, ” Ik denk dat het beter is dat ik maar gewoon naar bed ga want vandaag wil mijn lichaam niet meer” en ” Misschien moeten we maar gewoon weer naar huis gaan want ik ga kapot van de pijn” waren geen schaarse uitspraken. En hoe begripvol Mark er ook elke keer weer mee om wist te gaan, ik voelde me elke keer rot en schuldig. Tijdens mijn studie heb ik geleerd dat fibromyalgie een vorm van somatiseren is, oftewel het omzetten van psychische problemen in lichamelijke problemen. En hoewel ik erg overtuigd ben van het feit dat somatiseren erg veel voorkomt in onze cultuur, ging het er bij mij niet in dat ik zo lang lichameijk zo ziek kon zijn. Tal van psychologen heb ik afgelopen die geprobeert hebben om met mij de vicieuze cirkel van inactiviteit die gepaard gaat met fibromyalgie te doorbreken, maar niks mocht baten.
bron
Maar wat ik nooit verwacht had is gebeurd! Al een aantal maanden ben ik klachten vrij. Het enige dat echt drastisch veranderd is in mijnleven is het feit dat ik veganistisch ben gaan eten, en de vermindering van de klachten is ook echt begonnen op het moment dat ik de dierlijke producten liet staan. Ik ben natuurlijk geen dokter en ik zal dus ook niemand vertellen dat je met de dierlijke producten moet stoppen om te genezen van fibromyalgie, maar mocht je het willen proberen zal ik de laatste zijn die je stopt. Niks zo heerlijk als een goed functionerend lichaam, en na 14 jaar pure ellende is dat een verademing :). Ik heb nog steeds wel wat problemen met aandacht en concentratie, maar goed dat mag ook even duren voordat dat weer op het oude niveau is. Bovendien ben ik inmiddels 26 en als ik het realistisch bekijk mag ik misschien ook geen superfocus meer verwachten. Al met al ben ik echt verschrikkelijk blij met deze hele fijne bijkomstigheid van deze manier van leven.
Heeft het veganisme voor jullie ook een gezondheids verbetering opgeleverd? Misschien net als bij mij iets dat je niet had verwacht?
de wannabe vegan 